Nieuwsbrief van 16/07/2023
De Grootmoeders spraken. “Een grote golf van liefde zwelt aan en snelt voorwaarts vanuit jouw hart het universum in. Deze golf haast zich door het Net van Licht, het weefsel van het Bestaan van het Universum en dan weer terug naar jouw eigen hart. Vandaag circuleren liefde en licht op een nieuwe en krachtige wijze. Er is nu grote haast bij en niemand kan die weerstaan.”
“Ook al zal iedereen en alles op Aarde door deze krachtige energiestroom worden beïnvloed, alleen diegenen die op hun hart gefocust zijn zullen er zich ten volle bewust van worden. Diegenen die op het ritme van liefde zijn afgestemd. Anderen kunnen een verschil of verandering opmerken, maar zij zullen niet weten wat het is. Maar jij bent erop afgestemd.”
“Dus, luister nu goed,” zeiden de Grootmoeders, “en richt je bewustzijn naar binnen. Ervaar de golf van liefde die bij je naar binnen stroomt. Als je stopt met waar je mee bezig bent en let op wat er binnenin je gebeurt, zul je gaan opzwellen met allerlei soorten goedheid. Deze goedheid zal blijven komen, zonder einde in je stromen, en wanneer je er niet meer van kunt opnemen, zal de toevloed overstromen en liefde laten vloeien door alle draden van het Net van Licht.”
“Dit is hoe het werkt,” zeiden de Grootmoeders. “Het Net van Licht voedt jouw hart met straling zodat jouw hart nog meer licht kan laten terugstromen in het Net van Licht. Deze beweging van licht en liefde is wederkerig”, verklaarden ze en ze pauzeerden en ze keken me lang aan. Ze bestudeerden me een tijdje en spraken. “Al vele jaren heb je er hard aan gewerkt om je op je hart te focussen,” zeiden ze, “met het doel om op het Net van Licht afgestemd te blijven. Je hebt jezelf getraind dit vast te houden wat er ook gebeurde. Wel,” zeiden ze, gezamenlijk met hun hoofden knikkend, “het is gelukt. Jullie harde werk heeft zijn vruchten afgeworpen en jullie zijn nu een vat van liefde en licht geworden.” Ik staarde ze aan. Verbijsterd, ik begreep wat ze zeiden maar ik was er stomverbaasd over.
“Deel deze boodschap over de grote golf van liefde met zoveel mogelijk mensen,” zeiden ze. “De tijd is gekomen dat de mensheid leeft in een opkomende zee van licht en liefde. In liefde bewegend, in liefde levend, overspoeld door liefde. Jullie zullen niet langer vastzitten in een donkere plek. Voor jullie is er geen afscheiding meer van de Bron. Niet meer!” riepen ze uit. En met hun hoofden schuddend, vulden ze aan, “Jullie zijn de belichaming van licht, een belichaming van liefde. Dat is jullie natuur,” zeiden ze terwijl ze met hun vingers naar mij/ons wezen om daar de nadruk op te leggen. “Accepteer dat,” zeiden ze. “ Dit is wat jullie zijn. Jullie zijn een uitdrukking van liefde. Jullie zijn een wandelende zegen op Aarde.”
“ Onthoudt dit,” zeiden ze, “En houd je hoofd rechtop, loop trots voorwaarts en kijk wat er dan gebeurt. Anderen zullen gaan ‘zien’ wie je bent en velen van hen zullen zich bij jullie voegen. Het is tijd,” zeiden ze. “Het is tijd dat de mensheid gaat te gloeien met de innerlijke liefde en het licht dat jullie zijn….” En zachtjes neuriënd, glimlachten ze in zichzelf en zongen. “ Belichamingen van liefde.”