Vrede, vrede, vrede

 
‘Grootmoeders,’ vroeg ik ze, ‘Wat is het belangrijkste dat ik op dit moment van mijn leven te leren heb?’ Toen liet ik de vraag wegdrijven en tot mijn verrassing observeerde ik de Aarde van bovenaf, zwevend, en zat daar alleen maar te kijken en te wachten.
 
Toen ik naar beneden keek zag ik de tuin van de buurman, de tuin naast het huis van mijn grootmoeder waar ik vroeger speelde,- de garages, de achtertuinen en het zijpad. De velden en de akkers die het oude dorp omringden en alle meren daar. Ik zag alles in vogelvlucht en de zon scheen overal op. De lucht was helder en warm. “Ah!!!”, met een diepe zucht nam ik dit alles in mij op.
 
Boven alle mensen, boven de stad en de oude gebouwen, was de zon te zien, die op alles scheen. Troostend en alles beschermend vasthoudend. “Hij schijnt ook op mij”, riep ik uit, en toen zuchtte ik, “Vrede”.
 
“Vrede”, zei ik tegen mezelf, terwijl ik op mijn grootmoeders veranda neerstreek. “Vrede” riep ik uit, terwijl ik op het trottoir rolschaatste.
“Vrede”, toen ik met mijn hond naar het meer liep. “Vrede”, onder de bomen. “Vrede”, bemerkte ik, “bedekt iedereen en ligt over alles heen”.
 
“Golven van Vrede omhullen al het leven,” zei ik. “Ze rijzen op vanuit de Aarde zodatiedereen verbonden en aangeraakt wordt en wordt aangestoken met Vrede – op een prachtige manier”, lachte ik. “Er vindt een ontvouwen van en omwikkelen met Vrede plaats. Vrede stroomt uit mijn hart, golf na golf. Vrede vloeit als een opbollende zijden stof, zonder einde,” zei ik en ik keek hoe ze zich vanuit mijn hart verder verspreidde. “Ze rijst nu omhoog en verweeft zichzelf met het Weefsel van Bestaan van het Universum. Ze verweeft zich met het Net van Licht.
 
“Vrede”, zei ik weer. “Ik snap het, Grootmoeders. Het antwoord op de vraag die ik jullie stelde is “Vrede.” Dat is het belangrijkste waar we ons voor moeten openstellen.”
 
Let op: in hun laatste boodschap vroegen de Grootmoeders ons om ons open te stellen om te ontvangen, zodat ook anderen kunnen ontvangen, door ons. Onthoudt dat nu als je je met Vrede vult.
 

Bakens spreken over Ontvangen

Ingrid Elizabeth — “Deze boodschap van ontvangen sluit zo goed aan bij dat wat op verschillende manieren tot mij kwam. Het is moeilijk te geloven, maar het is echt een tijd van ontvangen. Van opengaan en openstaan voor steeds meer liefde en een grotere verspreiding daarvan. Dank je Sharon, voor je trouw aan de boodschappen van de Grootmoeders door de jaren heen, door dik en dun. Dank je, dank je voor het steeds weer delen van de boodschappen die je ontving en voor je vasthoudendheid, Wij zijn voor deze tijden geschapen.”
 

***

 
Christa — “Wat een heerlijk geruststellende boodschap om van de Grootmoeders te ontvangen. Op een bepaalde manier is het een hele opluchting, want ik heb tot nu toe omgekeerd “gewerkt” door licht aan het Net van Licht te geven.
 
“Het voldoening gevende werk met het Net van Licht is zeker versterkt en intensiever geworden om mij heen. Het lijkt wel alsof er meer en meer situaties ontstaan die mij uitnodigen om het Net van Licht uit te werpen. Bijvoorbeeld, in onze geweldige concertzaal in Zurich kreeg ik het gevoel dat het Net van Licht de muziek uitdraagt naar overal waar die goed kan doen. Gedurende de Mis krijg ik het gevoel dat de hele wereld daar is om de Christus’ energie en zegeningen te ontvangen.
Grootmoeders dansen en drummen in het ziekenhuis waar ik langs loop, in de supermarkt, op de snelwegen waar ik rijd. Het is echt een deel van mij geworden, samen met Jezus, Moeder Maria, de Heilige Geest, de oorspronkelijke bewoners van Brazilië, de Elementen en hun vertegenwoordigers.
Ik ben er zo totaal van overtuigd dat het ontzettend belangrijk is om het Vrouwelijke Principe op onze planeet te versterken dat het voor mij een levenswijze is geworden”.
 
“Dank je”
 

***

 
Dominique — “Ik ben in Tsjechië en heb net de laatste Online Les beluisterd. Ik wil jullie meedelen dat ik erg dankbaar ben dat ik de Grootmoeders heb leren kennen en dat ik dit werk met het Net van Licht kan doen. Het voelt alsof de Grote Moeder al hier in Tsjechië is. Ik kon ook het beeld van haar gezicht in het landschap zien.
 
Ik voelde me geroepen om bij een bron te zingen en naderhand voelde ik de Grote Moeder. Dit werk, het zingen voor de natuur en haar antwoord mogen voelen, maakt me zo gelukkig als ik maar kan zijn.
 
Ik bevind me op dit moment op een prachtige plaats. Een klein plekje riep me. Ik riep het Net van Licht aan en zong mijn liederen. Ik dacht aan jou en zag toen een grote tunnel van licht de aarde in gaan.
Ik bad voor dit schitterende land en voor de bescherming van haar prachtige natuur. Ik riep de Grote Moeder op om het hele land te zegenen.
 
Ik ben erg dankbaar voor deze relatie met de natuur en het maakt me gelukkig.”

Moge Iedereen in alle Werelden Gelukkig zijn.
 
May Everyone in all the Worlds be Happy

Sharon & het Net van Licht team