Alle zogenoemde tijdvakken zijn verbonden in het Net of Web van Licht.
Terwijl ik doorga met het herstel van mijn nieuwe knie operatie , breng ik veel tijd door met rusten, verkennen en leren van de Grootmoeders. Vandaag pakte ik hun derde boek. ‘In verbinding met de Grootmoeders ,’ om te kijken wat ze met me wilden delen. Het opende zichzelf op bladzijde 215 en ik las:
“Alle zogenoemde tijdvakken zijn verbonden in het Net of Web van Licht.”
“Omdat tijd niet echt bestaat,” begonnen de Grootmoeders, “is er geen verschil tussen wat jullie het verleden, het heden en de toekomst noemen.”
“Help!!!!, Grootmoeders,” riep ik. “Ik heb dit nu keer op keer gehoord en ik begrijp het nog steeds niet. Help!”
“Alles is aanwezig in dit moment,” antwoordden ze. “De voorouders zijn hier nu bij je en ze zijn altijd bij je. Wat jij de toekomst noemt, is ook aanwezig. Al deze zogenoemde tijdvakken zijn met elkaar verbonden in het Net of Web van Licht. Jouw voorouders staan achter en naast je en hebben daar altijd klaargestaan om je op ieder moment te helpen. Ze willen je heel graag steunen.
“Je vroegere zelven uit wat jullie je ‘vorige levens’ noemen, staan ook bij je en voor je, en wanneer er voor jou in de huidige leven genezing plaatsheeft, geldt dit ook voor hen. Dit geldt ook voor hen die van jou zullen afstammen. Jouw genezing heeft invloed op alle wezens. Wij hebben je al heel vaak verteld dat je niet jezelf kunt helpen zonder ook iedereen te helpen, en we meenden wat we zeiden. Iedereen!” benadrukten ze. “Wanneer je ook maar liefhebt, vergeeft, en wanneer er van je gehouden wordt, help je iedereen.
“Dit begrip is niet zo moeilijk te bevatten. Wat we zojuist hebben gezegd is heel eenvoudig. Dat je er zo mee worstelt, komt door je ego. Dat komt omdat je ego zich graag belangrijk wil voelen. Het ego/verstand houdt zich vast aan bekende opvattingen en ideeën, en op die manier bevestigt het zijn identiteit. Op die manier bevestigt het zijn ‘gelijk.’ Het ego staat er altijd op dat het gelijk heeft. Het ego/verstand voelt zich zodoende op zijn gemak bij het bekende. ‘Dit ken ik’, zegt het tegen zichzelf. ‘Dit is een stukje van mezelf!’
“Het idee dat er ‘geen tijd’ bestaat, is helemaal niet moeilijk te bevatten, maar het ego/verstand houdt er niet van. Tijdloosheid is een aanval op zijn identiteit. Wie zou het ego dan uiteindelijk zijn?” vroegen ze, “wanneer het niet eerder bestond en later niet bestaat? Weerstand tegen het begrip tijdloosheid is afkomstig van het ego, dat altijd op zoek is naar bevestiging van zijn eigen belangrijkheid.” Toen lachten ze en vroegen: “Wie anders dan het ego heeft uiteindelijk de zin, ‘ik denk dus ik ben’ verzonnen – in dit geval het ego van Descartes? De ziel zou zoiets nooit zeggen.
“Om te kijken of het waar is wat wij je vertellen, kun je het volgende experiment uitvoeren. Doe even net alsof je ego op vakantie is, het is op reis en heeft jou en je ziel achtergelaten. Stel nu deze vraag: ‘Kan het mijn ziel wat schelen of wat ik ’tijd’ noem wel of niet bestaat?” Ze keken me spottend aan. “Nou… is dat zo?”
Ik sloot mijn ogen en stelde me voor dat mijn ego verdwenen was. Toen stelde ik de vraag. Ik besefte meteen hoe belachelijk dit was en ik begon te giechelen. Dit was een lachwekkende vraag! Luid lachend hield ik mij vast terwijl golven van vrolijkheid over mij heen kwamen. Toen keek ik op naar de Grootmoeders, en toen die mij zo zagen, lachten ze mee.
-In verbinding met de Grootmoeders , pag. 215- 217 (3e boek)
———
Suggestie van Sharon: Sla een van de Grootmoeder boeken open op een willekeurige bladzij, en kijk wat ze jou vandaag te vertellen hebben?
Herinnering voor de Online Teaching van aanstaande zondag 14 maart.
Klik hier
Let op! Het is voor ons een uurtje vroeger omdat ze in Amerika al naar zomertijd overschakelen.
Dus enkel nu zondag 14 maart om 21:00