“Grootmoeders”, zei ik, “vrouwen walgen van het egoïstische gedrag van zoveel mannen. Het is constant in het nieuws nu – entertainment, politiek, de zakenwereld, overal! Ze gebruiken vrouwen als wegwerpzakdoekjes – gebruiken ons en gooien ons dan weg. Ze hebben het ons moeilijk gemaakt om hen te vertrouwen en dit wantrouwen creëert nog meer afstand tussen de seksen. Dus vraag ik jullie: hoe kunnen wij als vrouwen met een heldere blik kijken naar het gedrag van mannen en het toch niet opgeven met hen?”
“Dit is een grote opdracht”, zeiden ze hoofdschuddend. “Je vraagt veel van jezelf en ook veel van ons.”
“Dat weet ik,” zei ik, “maar, Grootmoeders, ik zou dit niet van jullie vragen als ik het antwoord zou weten. Ik ben op het punt gekomen dat ik worstel om met respect met mannen om te gaan. Ik houd van hen, ik vind de meesten van hen ook leuk, maar hun gedrag als soort is laakbaar. En ze richten een hoop schade aan.”
“Ja”, zeiden ze. “Ze zijn verloren. Ze begrijpen niet hoe ze in deze tijd man moeten zijn, wat dat eigenlijk betekent. De oude mannelijke gedragspatronen werken niet meer voor hen en de maatschappij is nog niet bewogen naar nieuwe patronen.”
“Mannen zien hun wereld inkrimpen en ze proberen de klok terug te draaien, in de hoop terug te keren naar een meer traditionele, “mannelijke” manier van leven. Zowel mannen als vrouwen zijn bang van wat er van de wereld zoals ze die kenden, geworden is en velen van beide seksen trekken zich nu samen in angst. Vanwege de manier waarop mannen geconditioneerd zijn, zijn ze geneigd om de mensen om hen heen te domineren (vooral vrouwen) en ze halen uit naar iedereen die ze als een bedreiging zien. Kijk naar wat er vandaag de dag met regeringen gebeurt. Er ontspruiten steeds meer dictators overal als zogenoemde “sterke mannen”, die een dodelijke grip op macht houden en degenen die in hun greep zijn, intimideren.”
“Jullie beleven een tijd van verandering, grote verandering“, zeiden ze. “Zoiets hebben jullie nog nooit eerder gezien. Verandering van deze enorme omvang”, benadrukten ze, “zal een heel nieuwe manier van leven vereisen – voor mannen en voor vrouwen. Jullie vrouwen moeten geduld hebben met jezelf en net zo geduldig zijn met mannen. Als je kunt onthouden dat ze bang zijn – heel bang – zul je beter met ze om kunnen gaan. Je kunt niet meer naar hen kijken in de verwachting dat zij jou zullen leiden. Ze zijn te zeer verloren en te bang om in staat te zijn om dat te doen. Voor nu suggereren we dat je aan hen denkt als jongere broers … lief, maar onvolwassen en het nodig hebbend dat ze richting krijgen aangeboden. Jullie, vanwege de sterke aanwezigheid van Yin in jullie, kunnen beter de leiding nemen in deze tijd. Dus moet je de gewoonte ontwikkelen om in je hart af te dalen en naar binnen te keren om te luisteren naar de leiding die je nodig zult hebben.”
“Keer nu naar binnen”, zeiden de Grootmoeders. “Je zult ons daar bij je vinden … we houden je vast en ondersteunen je. Je zult dit werk niet helemaal in je eentje hoeven doen.”