De mensheid is niet langer op ramkoers met het lot
 

“De hendel beweegt,” zeiden de Grootmoeders, en ik keek toe hoe een metalen handgreep of hendel langzaam draaide.  De beweging die hij maakte was zo subtiel dat het nauwelijks waarneembaar was.  Maar terwijl ik toekeek hoe hij verder draaide, kon ik zien hoe hij steeds dichter bij zijn doel kwam; naar het punt dat recht omhoog wijst . De hendel was zichzelf aan het recht op zetten, en terwijl hij dichter naar het midden kroop, liepen de rillingen over mijn rug.  “Iets verschuift er nu,” zei ik tegen mezelf, “en alhoewel wat ik zie niet de laatste verschuiving is voor deze hendel, niet de laatste of de ultieme draai die hij gaat maken, toch,” zei ik, “beginnen de dingen zichzelf recht te zetten.”
 
Ik keek op naar de Grootmoeders, maar hun hoofden waren van mij afgewend; ze waren elders aan het kijken.  En toen ik hun ogen volgde, zag ik massa’s gemaskerde demonstranten, de mensen die gerechtigheid eisten voor de man die in Minnesota was vermoord.  “Deze verschuiving naar het centrale punt dat je nu ziet heeft te maken met hen,” zeiden de grootmoeders, “met de inzet van de demonstranten voor de waarheid, voor wat eerlijk is.  Het heeft te maken met hun verlangen naar gerechtigheid en een beter leven voor de hele mensheid, voor alle George Floyds van deze wereld.  Ze zijn op schema.
 
“Op dit moment is George Floyd het middelpunt van de mensheid geworden.  Zijn leven, zijn lijden heeft de wereld wakker geschud,” zeiden ze.  “Af en toe komt er een moment waarop één leven in een positie wordt gebracht die zo krachtig en doelgericht is dat het de hele wereld beïnvloedt.  George Floyd’s leven is zo’n leven,” zeiden ze, “en zijn vreselijke opoffering zal niet worden verspild.  Door wat hij op dit specifieke moment heeft meegemaakt, zal de loop van het leven op aarde veranderen en zal de mensheid weer menselijk worden.  
 
“Blijf op koers,” zeiden de Grootmoeders, “en help elkaar in deze moeilijke tijd, hoe je maar kunt.  Marcheer, zing, bid, dien en spreek je uit.  Spreek de waarheid en hou van elkaar,” zeiden ze. “Help, op elke manier  die je gegeven is om te helpen. Nu zal elke daad, glimlach, gedachte en gebed een verschil maken. Het collectieve goed dat op dit moment uit de mensheid stroomt, zal het tij keren.
 
De mensheid is niet langer op ramkoers met het lot. Men is begonnen om naar het licht toe te draaien. Dus, haal diep adem, blijf kalm, hou van elkaar en ga door.”
 
“Maar Grootmoeders, “zei ik,” hoe zit het met…?”  Maar mijn gedachten lezend, onderbraken ze me.  “Laat degenen die verloren zijn, verder gaan zoals ze willen,” zeiden ze. “Laat ze bluffen wat ze willen, en terwijl ze tieren, razen en beschuldigen, hou je elke gedachte, woord en daad in overeenstemming met de liefde van het Goddelijke.  Ga nu vooruit in liefde, lichtdragers,” zeiden ze, en staken hun handen in de lucht.  “We staan achter je.”