De Lering van vandaag zal een studie zijn van de laatste boodschap van de Grootmoeders (die begin februari vestuurd werd) in een open gesprek met Sharon. Omdat we elkaar niet persoonlijk kunnen ontmoeten, of met elkaar kunnen uitwisselen in zo’n groot live-stream formaat, zijn deze persoonlijke gesprekken een manier om via hen deel te nemen, om onze ervaringen te verrijken en te verdiepen.
De Grootmoeders zeiden: “De periode die jullie nu ingaan zal een stabiliserende tijd voor jullie zijn, een tijd om jezelf aan de aarde te verankeren en de troost te voelen van veilig door haar te worden vastgehouden. Jullie hebben een verbinding gemaakt met de elementale energie van de Aarde en zij zal jullie steunen vanwege deze verbinding.”
In reactie hierop beschrijft Diane (in Nederland) hoe ze, voordat ze naar buiten loopt, de vier windrichtingen (Oost, Zuid, West, Noord) aanroept en begroet. Eenmaal stevig verankerd loopt ze elke dag haar pad, stopt bij dezelfde boom om tegen aan te staan en te communiceren, en om dan toe te staan dat wat ze voelt in de boom en via de wortels naar beneden in de aarde te brengen. Dan voelt ze zich nog meer verankerd, en meer verbonden.
Jane (in Rhode Island, USA) vertelt hoe zij gefascineerd is door de wind. De wind is er altijd, wordt niet gezien, maar kan dingen in beweging brengen, net als de Grootmoeders! Als Jane op pad gaat, roept ze vaak de Grootmoeders op om haar te helpen voortbewegen, net als de wind! Onlangs waaide het ’s nachts zo hard dat Jane bang was dat haar dak eraf zou waaien. Ze vroeg de wind om wat rustiger aan te doen en dat deed hij. Ze verwonderde zich, “Wat weet de wind nog meer dat ik niet weet? Wat is deze verbinding? Hoe maak ik mijn waardering duidelijk voor het feit dat ik me zelfs maar bewust ben van de elementen? Hoe zorg ik er voor dat te doen?” Tenslotte meldt Jane dat ze een gevoel van dankbaarheid en vrede krijgt wanneer ze deze gesprekken voert.
—————————–
Sharon gaat verder met voorlezen uit de Boodschap: “Wijd je er vandaag aan om te zijn waar je bent, om te zijn wie je bent. Wees nu werkelijk hier, en onderzoek hoe het is om jezelf stevig te verankeren, niet te fladderen, rond te rennen, of te ontkennen wie je bent. Verken hoe het is om je positie in te nemen op Aarde. Om te staan in wat je bent, om te staan voor wie je bent.”
Sharon beschrijft hoe ze in haar leven “een bezige bij” is geweest die haar veel ervaringen heeft opgeleverd, maar is “niet zo top” om altijd maar rond te zoemen. Dan vraagt ze de anderen wat zij denken dat de Grootmoeders willen dat ze begrijpen als ze zeggen: “Neem een standpunt in over wat je bent en wie je bent.”
Jane antwoordt: “Dit is een fundamentele vraag.” De Grootmoeders hebben haar een gevoel van vrede gegeven door stil te zijn en vreugde te vinden in haar verbinding met hen. Ze is opgevoed met de culturele conditionering van “opoffering” in plaats van “wat betekent het om echt aanwezig te zijn?” Deze houding van opoffering – die het doorstaan van moeilijkheden suggereert – staat authentiek zijn in de weg. Ze begrijpt nu dat “als je je niet goed voelt, geef het dan aan de Grootmoeders; je hoeft dat niet te dragen, of al diegenen die je uitdagen, of die niet bij je passen. Het is jouw taak om je te verbinden met je eigen gevoel van authenticiteit, zodat wanneer je nodig ZULT zijn, je vanuit de waarheid kunt spreken! Tot dan, hoef je niet te spreken! Het is lastig om te zijn wie je bent, tenzij je de wijsheid van de ouderdom hebt en de zelfkennis die dat met zich meebrengt. “Ik kan het Net vasthouden zolang ik mezelf authentiek aanwezig houd.”
Sinds Diane de Grootmoeders heeft leren kennen, heeft ze het gemakkelijk gevonden om oude gewoonten en overtuigingen los te laten dat ze niet ‘goed genoeg, niet interessant genoeg’ is, en haar drang naar perfectie. Nu haar oordeel over zichzelf is afgezwakt, geniet ze ervan zich er niet mee te hoeven bemoeien en anderen te corrigeren of te veranderen. Ze hoeft alleen maar “te doen wat mijn hart doet zingen”. In haar werk als Baken is ze er steeds meer van overtuigd geraakt dat alles als vanzelf kan gaan. “Mensen kunnen zijn wie ze zijn omdat ik mezelf meer accepteer zoals ik ben.” Ze verwelkomt meer licht, voelt minder oordelen: “Als ik meer van mezelf hou, kan ik dat ook voor anderen doen!” Diane beschrijft deze groei als een reis, waarbij men, als een ui, de lagen afpelt om te ontdekken dat ze steeds meer waard is en iets te geven heeft.
Sharon geeft aan hoe wij allen die verwarring hebben gevoeld: hoe trouw te worden aan “wie en wat ik ben” wanneer helaas het gevoel gekend en bemind te worden door het Goddelijke – essentieel bij het ontdekken wie men is – zo vaak verloren gaat bij de gestructureerde religie. Toch heeft het eeuwig genereuze Goddelijke gezorgd voor een frisse nieuwe relatie met de Grote Raad van de Grootmoeders, die naar voren zijn gekomen om ons een persoonlijke relatie met het Goddelijke aan te reiken , en zo ons vermogen om zelfkennis te ontvangen te vergroten.
In een diepe meditatie roepen we dan de Grootmoeders aan en vragen om ons te openen voor onze verbinding met de Natuur, voor de elementalen, de deva’s, en de verschillende vormen van natuurgoden die zorgen voor wind, water, vuur en ether.
Wij vragen om een persoonlijke verbinding te maken met de grote deva’s die het dichtst om ons huis heen zijn, wetende dat deze natuurwezens ook verlangen naar verbinding met ons. We verklaren: “Ik stel belang in het ondersteunen van de natuur!” Zo veel belang, dat we deze grote natuur wezens uitnodigen om een relatie met hen aan te gaan. We worden vastgehouden, bemind, omvat in deze grote wervelende en krachtige liefde, volledig vervuld van liefde; erkennend dat we “hen duidelijker en vollediger zullen zien”.
Tenslotte verkondigen wij opnieuw, dat wij daarvoor geboren zijn, om in liefde te leven, om liefde te geven en dat uit te dragen waar wij zijn.
(Klik hier om de lering van 14 februari of anderen te herbekijken.)